Rachunek „kuchenkowiczów” wzrośnie tylko o 2,5 %
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zatwierdził korektę taryfy gazowej PGNiG. Kwotę oszczędności uzyskanych w wyniku redukcji skali podwyżki pierwotnie wnioskowanej przez PGNiG szacuje się na ok. 475 mln zł.
Zakończyło się, trwające od 23 lipca br., postępowanie administracyjne w sprawie zatwierdzenia zmiany taryfy PGNiG, polegającej na podwyższeniu cen paliw gazowych sprzedawanych przez to przedsiębiorstwo i wydłużeniu okresu obowiązywania taryfy do 31 marca 2011 r.
Wzrost cen paliw gazowych w zatwierdzonej korekcie taryfy wynosi 6,4 %. Pozostałe elementy mające wpływ na wysokość opłat za gaz nie ulegają zmianie, tak więc faktyczna podwyżka rachunków dla odbiorców PGNiG jest niższa – tym niższa im większy udział opłat sieciowych i abonamentowych w opłatach za dostawę gazu ogółem. I tak dla największych odbiorców gazu ziemnego wysokometanowego rozliczanych w grupie E4B podwyżka ta wyniesie 6 %, dla najmniejszych (grupa W-1) – średnio w kraju 2,5 %.
Dynamika zmian płatności dla poszczególnych rodzajów gazu i grup taryfowych jest zróżnicowana. W najmniejszym stopniu skutki wrześniowej korekty odczują „kuchenkowiecze”, którzy zapłacą rachunki większe średnio o 60 groszy miesięcznie (netto). Odbiorcy używający gazu do przygotowania posiłków i podgrzania wody mogą spodziewać się rachunków wyższych o niecałe 3 złote miesięcznie. Największa podwyżka czeka odbiorców zużywających duże ilości gazu – czyli tych, którzy dodatkowo ogrzewają mieszkanie za pomocą gazu. Zapłacą rachunki wyższe o ok. 3,8% czyli o ok. 11 złotych miesięcznie.
Główne przyczyny podwyżki cen gazu ziemnego wysokometanowego to wzrost kosztów zakupu gazu w imporcie spowodowany wzrostem poziomu kursu dolara oraz konieczność uwzględnienia kosztów utrzymywania zwiększonych obowiązkowych zapasów gazu (do 30 września br. PGNiG zobowiązane było do utrzymywania zapasów na poziomie odpowiadającym co najmniej 15 dniom średniego dziennego przywozu gazu z zagranicy, natomiast od 1 października br. wielkość zapasu obowiązkowego zwiększa się do odpowiadającej co najmniej 20 dniom średniego dziennego przywozu).
Wzrost cen gazów zaazotowanych, które pochodzą ze źródeł krajowych, wynika natomiast z konieczności zachowania właściwych relacji między cenami paliw gazowych rozprowadzanych krajowym systemem gazowniczym (wyrażonych w zł/GJ). Taki sposób ustalania cen gazów zaazotowanych równoważy interesy odbiorców zaopatrywanych w gaz pochodzący wyłącznie z tanich źródeł krajowych z interesem odbiorców zaopatrywanych w gaz pochodzący zarówno ze źródeł krajowych jak i z importu, a jednocześnie pozwala na zmniejszenie skutków wzrostu kosztów zakupu gazu w imporcie.
Decyzja zatwierdzająca korektę gazowej taryfy została opublikowana w Biuletynie Branżowym URE – Paliwa gazowe Nr 41 (356) z dnia 16 września 2010 r. O terminie wprowadzenia w życie nowych taryf decydują same przedsiębiorstwa. Korekta zatwierdzonej taryfy gazowej najwcześniej może zostać wprowadzona w życie 1 października br.
Zaloguj się Logowanie